Φεβρουάριος 2022: Αμυγδαλιά, Prunus dulcis - Εικόνα

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει!

Αποχαιρετούμε το Φεβρουάριο και υποδεχόμαστε την άνοιξη στο ΚΠΙΣΝ. Οι ανθισμένες αμυγδαλιές στο Μεσογειακό Κήπο αλλά και κατά μήκος του Ποδηλατοδρόμου συνθέτουν ένα μοναδικό ανοιξιάτικο σκηνικό.
 
H αμυγδαλιά αποτελεί ένα από τα διασημότερα δέντρα της ελληνικής υπαίθρου και συμβολίζει την ελπίδα, την ομορφιά, την αγνότητα και την αναγέννηση της φύσης. Είναι είδος φυτών της οικογένειας των Ροδοειδών (Rosaceae) που πολλές φορές εντάσσεται στο γένος Prunus (Προύμνη). Το κοινότερο είδος είναι η Προύμνη η γλυκεία (Prunus dulcis) που φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης. Άλλες γνωστές ποικιλίες αμυγδαλιάς είναι η Τexas, η Truoito και η Ferragnes.

Είναι δένδρο φυλλοβόλο με ύψος από 4 έως 12 μέτρα, κορμό διαμέτρου μέχρι 30 εκατοστά και φύλλα ελλειψοειδή, λογχοειδή και οδοντωτά. Οι οφθαλμοί της διακρίνονται σε ξυλοφόρους και ανθοφόρους. Τα άνθη της έχουν χρώμα  άσπρο ή ροζ ανοιχτό και εκπτύσσονται πριν από τα φύλλα. Χάρη στην πρωιμότητα της άνθησης, την πυκνότητα των λουλουδιών επάνω στους κλάδους, και τη λευκότητα των πετάλων της, η αμυγδαλιά θεωρείται καλλωπιστικό δένδρο, η επικονίαση του οποίου βασίζεται στα έντομα και στις μέλισσες.

Τα λουλούδια σταδιακά διαδέχονται βελούδινοι πράσινοι καρποί, οι οποίοι αργά το καλοκαίρι ωριμάζουν, αποκαλύπτοντας τον σκληρό θρεπτικό καρπό που κρύβουν στο εσωτερικό τους. Ο καρπός της αμυγδαλιάςπλούσιος σε πρωτεϊνη σιδήρου, συλλέγεται από το δένδρο με το κατάλληλο τίναγμα, στη συνέχεια αποξηραίνεται στον ήλιο, αποφλοιώνεται και τέλος οδηγείται στους σπαστήρες για αποκελύφωση. Από την έκθλιψη των καρπών της προέρχεται και το αμυγδαλέλαιο, το οποίο έχει μαλακτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες.

H αμυγδαλιά ως προάγγελος της άνοιξης και του έρωτα, ενέπνευσε τον ποιητή Γεώργιο Δροσίνη να γράψει την "Ανθισμένη αμυγδαλιά", που μελοποίησε ο Γιώργος Κωστής και φέρει τον τίτλο “Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά”.

Οι ανθισμένες αμυγδαλιές αποτέλεσαν επίσης μεγάλη πηγή έμπνευσης και δημιουργίας ζωγράφων, όπως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, ο οποίος το 1890, ζωγράφισε τον περίφημο πίνακα «Άνθη Αμυγδαλιάς», για τον εορτασμό της γέννησης του ανιψιού του.

Η ελληνική μυθολογία θέλει το Δημοφώντα, γιο του Θησέα, να ερωτεύτηκε την όμορφη βασιλοπούλα Φυλλίδα σε ένα ταξίδι του στα παράλια της Θράκης. Ενώ την ζήτησε σε γάμο, γύρισε στην Αθήνα όπου και έμεινε. Η Φυλλίδα απαρηγόρητη, που ο καλός της δε γυρνούσε, πέθανε από τη λύπηΟι θεοί συμπονώντας την, τη μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, ένα δέντρο με πανέμορφα άνθη, αλλά χωρίς φύλλα. Ο Δημοφώντας επιστρέφοντας στη Θράκη, έμαθε για το θάνατο της αγαπημένης του και τρελός από τον πόνο έτρεξε, αγκάλιασε και γέμισε φιλιά τον τρυφερό κορμό της αμυγδαλιάςΑμέσως τα κλαδιά της γέμισαν πράσινα, δροσερά φύλλα. Γι’ αυτό τα φύλλα της αμυγδαλιάς Φυλλίδας φυτρώνουν πάντα μετά τα άνθη, περιμένουν το αγκάλιασμα του αγαπημένου της Δημοφώντα.